من

وقتی که بدنیا تشریف میاریم من هستیم ولی خب اولش مارو نی نی حساب میکنن تا یک سالمون تموم شه اونوقت بهمون به چشم نی نی من نگاه میکنن و وقتی خوب عرقمون خشک شد و به دوسالگی رسیدیم میشیم سه چهارم من و با عبور از دوسالگی ارتقاع درجه پیدا میکنیم و میشیم من اونجاست که خربگیری سرپل شروع میشه و حتی اگه بخوان مارو قایم کنن توی خورجین موتور یا بقچه مامان بزرگ و یا اینکه بخوان مارو به جای عروسک خواهر بزرگمون که 18 سالشه جا بزنن فایده نداره و هرجا بخوایم با قطار و اوتوبوس و کشتی بریم بهمون میگن من و باید یه پول قلمبه بذاریم رو دست بابا و مامانی محترممون و از همون اول بشیم مایه حال گیری ولی خب چون از قدیم گفتن یا نی نی خواه و جیبتو خالی کن یا که بی نی نی باشو پادشاهی کن و از طرفیم همه میدونن عمر پادشاهی کوتاهه و هرلحظه ممکنه ول وله بشه تو زندگی و از تاج و تخت خوشی سقوط کنن و اگه نی نی داشته باشن حداقلش اینه که درصورت بروز هرگونه طوفان و تبدیل زندگی طلائیشون به مس با وجود یه نی نی چاق و قلمبه که گلابی در برابر تپلی لپاش مثل فندق میمونه دوباره انرژِی میگیرن و به احتمال قوی دوباره تخت پادشاهی شونو برمیگردونن به حالت اولش و یه زندگی واسه خودشون میسازن در حد کاخ سعدآباد یه خورده ساده تر تازه وقتیم نی نی شون به یه من بزرگ و رشید در حد لوک خوش شانس تبدیل شد میتونن با دیدنش تو تلویزیون به همه پز بدن که دلتون بسوزه این من مال ماست، دردسر نی نی داریو به جون میخرن و پوست خودشونو میکنن.

harchyz.com

harchyz

http://harchyz.com