از اون قدیم ندیما که ریل و لوکوموتیو باهم همکار شدن تا همین حالا که من این مطلب رو دارم مینویسم این دوتا رابطشون خیلی عالیه طوریکه از هرفرصتی واسه درآوردن اشک همدیگه به خوبی استفاده میکنن مثلا جناب لوکوموتیو واسه اینکه حرص ریل راه آهن رو دربیاره و نذاره اون بخوابه شب و نصفه شب بوق میزنه یا با یه بارفوق العاده سنگین از روی اون بدبخت که تازه یه تیکه از بدنشو جراحی کرده رد میشه و تنش رو به لرزه درمیاره تا طبق رسم خانوادگی حسابی رُس اون بیچاره رو بکشه ازون ورم ریل راه آهن واسه تلافی سعی میکنه زود به زود سرما بخوره و تب و لرز کنه بعدم خودشو یه طوری نشون میده انگاری هیچ اتفاقی نیافتاده تا لوکوموتیو بیچاره درحال حرکتی رو که توی حال و هوای خودشه و داره به دوران خوش بعداز بازنشستگی و کار توی شهربازی به عنوان لوکوموتیو قطار شادی فکر میکنه
رو به یه جای خاص بکشونه و یهو با لرزش ناگهانی اونو دسپاچه کنه و بفرستتش خارج خط تا رویای خوشش به عزا تبدیل شه و به عبارت دیگه زدی ضربتی ضربتی نوش کن دگر عشق و حال و خوشی فراموش کن…
خلاصه روزگار واسه ریل و لوکوموتیو به همین شکل میگذشت تا اینکه آدمای بدبخت بیچاره ای که میون بزن بزن خفن این دوتا حسابی گیر کرده بودن و دست و پاشون له و لورده میشد و یا اینقدر توی ایستگاه منتظر اومدن قطار میشدن تا زیرپا که هیچی نوک دماغشونم سبز میشد تصمیم گرفتن یه جوری خودشونو ازین وضعیت نجات بدن پس رفتن در خونه پروفسور بالتازار و ازش کمک خواستن
اونم بعداز یه خورده فکرکردن با کمک دستگاه معروفش که حالا کلی تغییر کرده بود و از اینترنت اشیاء هم توی کارش استفاده میکرد بهشون یه روشی یاد داد تا با کمکش بتونن قطعات استفاده شده در صنعت راه آهن مخصوصا ریل و لوکومتیو رو هیپنوتیزم کنن و به کنترل خودشون دربیارن…
و این شد که این طور شد:
ادامه در:blog.harchyz.com
سامانه هرچیز(ارائه دهنده محتوای کانال های تلگرام بصورت همزمان روی اینترنت)